Ελεγχόμενα πλήθη....
Μουτζούρα από σβησμένες κιμωλίες φαίνονται οι επαναστάσεις στην πύρινη άσφαλτο. Στεκόμαστε παγωμένοι σε μια Κόλαση σβησμένη και διψασμένοι σε έναν Παράδεισο αποξηραμένο.
Πες μου τι είσαι, Ποιος είσαι, γιατί η μορφή σου χάνεται σε ένα αστρικό νεφέλωμα.
Πες τι νιώθεις όταν η εξίσωσή σου δεν τελειώνει. Χανόμαστε μονάδες σε έναν όγκο σωμάτων αθροισμένων "δύναμης". Τα μαλλιά μου μυρίζουν γιασεμί και η σάρκα μου θάλασσα, αλλά δεν αγγίζεις. Είμαι πιο μακριά από ποτέ και ας είμαι δίπλα σου. Όλα νεκρά στη δύναμη της Μάζας.
Μουτζούρα από σβησμένες κιμωλίες φαίνονται οι επαναστάσεις στην πύρινη άσφαλτο. Στεκόμαστε παγωμένοι σε μια Κόλαση σβησμένη και διψασμένοι σε έναν Παράδεισο αποξηραμένο.
Πες μου τι είσαι, Ποιος είσαι, γιατί η μορφή σου χάνεται σε ένα αστρικό νεφέλωμα.
Πες τι νιώθεις όταν η εξίσωσή σου δεν τελειώνει. Χανόμαστε μονάδες σε έναν όγκο σωμάτων αθροισμένων "δύναμης". Τα μαλλιά μου μυρίζουν γιασεμί και η σάρκα μου θάλασσα, αλλά δεν αγγίζεις. Είμαι πιο μακριά από ποτέ και ας είμαι δίπλα σου. Όλα νεκρά στη δύναμη της Μάζας.
Θηλιά τα χέρια, κόμποι που δεν λύνονται...αλλά σπάνε και γίνονται σκόνη.
Σκόνη η ζωή. Βοή η φωνή. Ποδοβολητά και άπνοα χάδια από φύλλα πεσμένα.
Ένα Φθινόπωρο γεννιέται και εσύ πιο μακριά από ποτέ.
Παραφροσύνη οι λέξεις, τα κείμενα λόγια και λόγιοι, πεθαμένες Προφητείες.
Ποια Ανάσταση ψάχνεις;
Ο Θεός ντυμένος από το φθόνο μας και το αίμα που θυσιάζουμε θέλει να μας ξεχάσει...Μην τον ξυπνάς λοιπόν.
Σκόνη η ζωή. Βοή η φωνή. Ποδοβολητά και άπνοα χάδια από φύλλα πεσμένα.
Ένα Φθινόπωρο γεννιέται και εσύ πιο μακριά από ποτέ.
Παραφροσύνη οι λέξεις, τα κείμενα λόγια και λόγιοι, πεθαμένες Προφητείες.
Ποια Ανάσταση ψάχνεις;
Ο Θεός ντυμένος από το φθόνο μας και το αίμα που θυσιάζουμε θέλει να μας ξεχάσει...Μην τον ξυπνάς λοιπόν.
Φύγε. Έλα
Γίνε νερό, άνεμος, χώμα, κύμα, δέντρο...
Εσύ για μένα και εγώ για σένα.
Γίνε νερό, άνεμος, χώμα, κύμα, δέντρο...
Εσύ για μένα και εγώ για σένα.
Για όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου