Γλείφω τις πληγές μου
χάντρα χάντρα μαργαριταρένια

Ωραίο κόσμημα ο έρωτας ...

Στη δύση του πόθου
θα έχω κάτι να δώσω στον Άδη.

© Στ. Θ.

Υστερόγραφο.

Να διατηρήσεις μια καρδιά ανοιχτή στο κίτρινο λυκόφως και στο πορφυρένιο ουρανό της καταιγίδας,
Δεν μ' ενδιαφέρει ποιος είσαι άντρα
Ξέρω πως εγώ μια γυναίκα χωρίς όνομα και ψυχή από πέτρα
Νιώθω την δική σου πάνω μου καμωμένη ανάσα σου από νοτιοδυτικό άνεμο σε χιονισμένο λειβαδι.

©Στ. Θεοδοσίου