Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Μια ζωή απούσα. Καταβροχθισμένη/εκλιπούσα/αγωνιούσα.
Ένα φόρεμα αδειανό, που μόνο πάνω του στέκονται απόηχοι....
Κρεμάω όνειρα κάθε βράδυ και στάλες από ιδρώτα.
Σκόνταψα στην πάλη μου με τους δρόμους.
Τώρα, θα πω μια προσευχή για την αναίρεση του χορού μου/
ξυπόλητη με θέλει η συγγνώμη να περπατήσω ....


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου