Έλεγε ο πατέρας μου ο καπετάνιος μην βρίζεις τις πουτάνες μικρή μου/.
είναι καθαρή η συναλλαγή τους με το σκοτάδι μας/.
δίνουν αυτό που λείπει στο ζωώδες ένστικτο των ανθρώπων/.
εσύ, έχεις αγάπη από εμάς τους γονείς σου, προστασία και θαλπωρή
αυτές έχουν το τίποτα ούτε καν τον εαυτό τους/.
να βρίζεις εκείνους που έχουν πληρωμένη ψυχή, άδεια μάτια
και βρώμικα χείλια.....που κάνουν πιάτσα σε εκκλησίες, σε τάχα αναρχίες, σε διανοούμενους καναπέδες/.
το χρήμα είναι μέσο, τα υπόλοιπα είναι συναλλαγή/.
ζήσε ελεύθερη χωρίς ψευδαισθήσεις, θα σε γεμίσουν απο δαύτες
το κορμάκι σου και η σκέψη σου θα εθιστεί να τις ζητά σαν ναρκωτικό,
μακριά απο αυτές.
να σκέφτεσαι τα πάντα στη γύμνια τους!
τα πάντα!
και να μυρίζεις σαν λαγωνικό το άρωμα τους./
να διψάς για αυτό που βρέχει και για αυτό που λυμνάζει
μην το γεύεσαι!
να αγαπάς το ταπεινό και ας βασιλεύει η δόξα./
να κλαις......
να γελάς....
έτσι θα ξέρεις ότι ζεις ελεύθερη.
έχω περάσει απο χώρες που υπήρχαν φυλακές
για αυτά!
έχω περάσει από χώρες που κοριτσάκια αντί για κούκλες
κρατούν βρώμικα λεφτά από χύσια/.
μη βρίζεις τις πουτάνες μικρή μου
είναι καθαρή η συναλλαγή με την πορνεία στη ψυχή μας/.