Στα ευρετήρια να ψάχνω να βρω σπασμένα χαμόγελα και λέξεις γεμάτες δύναμη και στοργή. Πεινασμένη πάντα. Αδέσποτη στους δρόμους με τους κανόνες και τα σήματα. Σκοντάφτω πάνω σε μια πέτρα και έτσι στα χαμηλά που είμαι, βλέπω ένα μικρό λουλουδάκι, χωρίς όνομα, να υπάρχει. Σε λίγο θα ποδοπατηθεί απο τις διαδρομές αυτών που έχουν προορισμούς και προσδιορισμούς......., αλλά πρόλαβα να το γνωρίσω πριν χαθεί για πάντα.