Στο απόσκιο λαβύρινθο του νου,
σε συναντώ χωρίς φόβο.
Ακόμα και με φοβερή ταραχή,
ζυγώνω τα λιβάδια του ουρανού σου.
Γιατί, στη σιωπή του Αδάμ, το κρίμα το πληρώνει, όποια καρδιά ήταν πολύ παράτολμη στη Γη,
όπου ξαναγεννήθηκε γυναίκα. περήφανη, ταπεινωμένη και δυνατή.
[Στη σιωπή του Αδάμ]
Στ. Θ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου