Πιστεύω στους καθρέφτες
Λένε μια ιστορία πάνω μου.
Ω! Χωρίς λέξεις αφηγήσεις.
Ίσως μόνο φως.
Αντανακλασεις ονείρων
Όπου το φως παιχνιδιζει
με αναιδεια στο πρόσωπο μου.
Μα οχι, άδικα  συλλαβές ορθώνονται
στο μέτωπο, στα χείλια μου
και στα ματια μου αχυρενια δάχτυλα
σκεπαζουν τις μνήμες.
Πιστευω στους καθρέφτες
ξέρουν να λένε σωστά τη ζωή μου.
Αχ ξέρουν να μιλούν πολύ για
πόθους και  ανάσες που γραπωθηκαν
σαν παλιές πληγές στη σάρκα.
Σαν εκείνα τα δυνατά γέλια
που άφηναν τη γευση γλυκού κρασιού
στα χείλια τη μεθυσμένη απο ζωντάνια νιότη μου.