Αφυδατωμένες επιθυμίες. Εφιάλτες να σε κατασπαράζουν χωρίς καν να σε αγγίζουν.
Να χτυπάς μπουνιά στον τοίχο και να μετά...
ω! μετά, να απλώνεις μακιγιάζ επάνω σου, να βάφεσαι σαν φτηνός πόθος,
ένα τρένο, μια διαδρομή.
Ένα κρακ να ακούς και να νομίζεις ότι διαλύεται ο σκελετός σου, αλλά οκ είσαι ακόμα εκεί,
πάνω σε μια διαδρομή σε σταθερές ράγες.
Δεν ακούει ουδείς ότι ραγίζεις

και αυτό είναι καλό, ίσως, αλλιώς τι άλλο μένει από τον οίκτο;
Οίκτος η μεγαλύτερη αποδόμησή σου.

[Ράγισμα]