Με κόβεις πάνω στο πατρόν που γουστάρεις/
στα μέτρα σου, έτσι τα καλά μετρημένα/
ούτε χιλιοστό να μην ξεφύγει το σχέδιο /
του ρούχου έρωτα που θέλεις.
Ακούνητος σε μια ραπτομηχανή με στρώνεις/
και με τρυπάς για να περάσεις τις ραφές.
Δουλεύεις καλά το ύφασμα της αγάπης/
που θα σε ντύσει.
Κάθε τρύπημα διαπερνά την ψυχή μου/
και όσο φτιάχνεις το ρούχο σου,
που θέλεις να ντύνει το κενό μέσα σου/
τόσο γδύνεις την καρδιά μου.
Τόσο άψυχη θα μείνω/
ρούχο καλοδουλεμένο, αλλά άδειο από στοργή.