Έκανα πολλές πρόβες να σου γράψω
στο τέλος όλα τσαλακώθηκαν
και οι λέξεις και τα συναισθήματα
και εγώ.
Ίσως να μην χρειάζεται
το μελάνι να μένει
σαν κηλίδα πάνω σε αμόλυντες άσπρες σελίδες.
Όλα ξεκινούν τόσα αθώα, τόσο παρορμητικά
όμως,
καταλήγουν ενοχές, ψιθυρίσματα..

Λέω να σταματήσω να σου γράφω
ίσως, λέω ίσως οι σελίδες να πρέπει
να μένουν αδειανές από μένα.
Σαν λευκό νυφικό ενός ποιήματος.
Ναι, Αυτό θα κάνω!
Θα σταματήσω να στάζω πάνω σε γράμματα
τελείες/
Δεν θα τελειώσει ποτέ αυτή η αγάπη/

Πρόβες για μια παράσταση
που δεν τελειώνει.....
Πως να τελειώσει άλλωστε όσο σ΄ αναπνέω;