Βρέχει ξανά.
Και ξανά. Και είπαν τα σαλιγκάρια, ότι αυτή η σοδειά θα γεμίσει τσουκάλια με τη δική τους σάρκα.
Γιατί όλα φέρνουν κάτι πολύ καλό και κάτι πολύ κακό.
Αναλόγως σε ποια εδάφη θα ζήσεις.
Βρέχει όμως απαλά. Δεν έχει θυμό αυτή η βροχή.
Δεν θέλει κανέναν να πληγώσει.
Και σίγουρα έχει ουράνιο τόξο να υποσχεθεί.
Δώρο, για όσα χαραγμένα σβήνουν σε δάκρυα.
© Στ. Θ.
Νίκος Γουλιέλμος Nicos Goulielmos από FB
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχάριστη έκπληξη ότι γράφετε ποίηση.Αλλο ευχάριστο η γαλλομαθεια και η απροσδιόριστη ηλικία σας