Να φεύγεις. Να έρχεσαι...

 Να φεύγεις. Να έρχεσαι...

σαν την αλλαγή της εποχής.

Να φεύγεις σαν ταξίδι.

Να έρχεσαι σαν προορισμός.

Μη λυπάσαι στη νοσταλγία.

Κοίτα! Σου αφήνει το γιασεμί της Μονεμβασιάς στους καρπούς.

Τους χειμώνες που φιλούσαν την μοναξιά του τοπίου.

Την Άνοιξη που γέννησε ένα μπουμπούκι στη μικρή κόκκινη γλάστρα της γιαγιάς.

Να φεύγεις. Να έρχεσαι....

Σαν προσδοκία να πέσω στην αγκαλιά σου.

Και εσύ...

Σαν υπόσχεση ενός καλοκαιριού με σκορπισμένα σπόρια γλυκού καρπουζιού καταμεσήμερο κάτω από το αγιόκλημα

και μια θάλασσα να ανοίγει την βεντάλια της στο κύμα.

Σε κοιτώ...

Να φεύγεις. Να έρχεσαι.

Ταξιδιώτης. Υπόσχεση. Φιλί.

© Στ. Θ.