Το δέντρο
Να γίνω δέντρο/να γίνω ανάσα
να με αγγίζεις σαν δροσερό αεράκι στις απολήξεις μου/
Σαν ψιλόβροχο φθινοπώρου /
σαν φεγγάρι ολόγιομο ενός ξεχασμένου καλοκαιριού/
Αλλά εγώ, εκεί, να τρεφομαι από γη και αλάτι/
από πεθαμένα όνειρα και ελπίδες
για σένα ....
εκεί, να γράφεις στο γυμνό κορμό μου, έστω κατά λάθος και,
από αναμονή
της τέλειας στιγμής σου.
"Σ. Αγαπώ"
Να γίνω δέντρο/να γίνω ανάσα
να με αγγίζεις σαν δροσερό αεράκι στις απολήξεις μου/
Σαν ψιλόβροχο φθινοπώρου /
σαν φεγγάρι ολόγιομο ενός ξεχασμένου καλοκαιριού/
Αλλά εγώ, εκεί, να τρεφομαι από γη και αλάτι/
από πεθαμένα όνειρα και ελπίδες
για σένα ....
εκεί, να γράφεις στο γυμνό κορμό μου, έστω κατά λάθος και,
από αναμονή
της τέλειας στιγμής σου.
"Σ. Αγαπώ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου