Νύχτες...νύχτες .... νύχτες
τις μετρώ ακόμα και με ήλιο σκληρό
Νύχτες που μένουν σε σιωπή
νύχτες με καλό scotch και πάγο
έτσι, να γλυκάνει το σπίρτο της γεύσης του.
Νύχτες με σένα.
Νύχτες χωρίς εσένα, αλλά δίπλα μου
χωμένος στη σκιά στον τοίχο
χορεύεις τα μπλουζ; δεν σε ρώτησα ποτέ.
Νύχτες με Φεγγάρι, νύχτες με μουσική
απο ένα μπαράκι μικρό
γεμάτο κορμιά στριμωγμένα.
Νύχτες που βάδισα ξυπόλητη
στο φιλί σου.
Νύχτες με τσαλακωμένα σεντόνια
με σκισμένα γράμματα.
Νύχτες χωρίς έλεος
....μοναξιάς που φέρνει η πολυκοσμία,
ο συνωστισμός γνωριμιών
άκυρων, άκαιρων, άγευστων.

Νύχτες.....