Πέταξε όλη τη σκόνη από τη ζωή της.
Στάθηκε ολόγυμνη στην αγκαλιά του, έκλαψε για τη λύτρωση.
Δεν την ένοιαζαν ούτε οι χαρακιές που ακόμα να κλείσουν στη σάρκα της
Δεν την ένοιαζε ότι την ευτελιζαν  κάθε μέρα σαν αντικείμενο με μια ταμπέλα τιμής
Τα πέταξε όλα. Τα έκαψε όλα.
Ένιωθε μόνη και ελεύθερη.
Τόσο ελεύθερη που έγινε σκοτάδι, έγινε φως, έγινε άνεμος, έγινε θάλασσα.
Ελεύθερη χωρίς υπόσχεση, χωρίς ματαίωση.
Τα πέταξε όλα από τη ζωή της.
Κυρίως το θάνατο. Κυρίως αυτόν...
Άλλωστε δεν έμεινε τιποτα για να της πάρει.