Αν κάποια στιγμή κλάψω

 Αν κάποια στιγμή κλάψω...

 

Μη στεναχωριέσαι, της είπε, γέρνοντας το κορμί του στο μικρό γεράνι που φύτευε.

Μη φοβηθείς ότι πόνεσα. Ακόμα και αν πονάω...

Μη λυγίσεις αν νιώσεις ανήμπορη να με παρηγορήσεις. 

Αν με δεις να κλαίω, να ξέρεις ότι είναι μεγάλη ανακούφιση η βροχή που ξεσπά

μετά από τόσα άνυδρα τοπία  ανθρώπων. 

[Αν κάποια στιγμή κλάψω]

© Στ. Θ.

Μαρμελάδα φράουλα

 Έφτασα σπίτι με ένα ψυγείο άδειο. Δεν προλαβαίνω τελευταία. Αδειάζει η ενεργειακή μου μπαταρία. 3 αυγά. Λίγες φρυγανιές. Μια χειροποίητη μαρμελάδα φράουλα 🍓 στο ψυγείο. Λίγο τυρί τριμμένο. 

Σπάω τα αυγά. Κάνω ομελέτα με λίγο γάλα Νουνού αραιωμένο με νερό που βάζω στον καφέ. Κόβω ροδέλα ένα κρεμμύδι και το ρίχνω στο ζεματιστό λάδι στο τηγάνι. Σπαρταράει λίγο σε αυτό.  Και ρίχνω μέσα και τα χτυπημένα αυγά. 

Αλάτι πιπέρι λίγο ρίγανη. 

Πιάνω ενα πιάτο μεγάλο με λουλουδάκια μωβ. Λέω το πιάτο που αγαπώ. Σερβίρω την ομελέτα. Της βάζω όλο το τυρί και αρχίζω αργά αργά να τρώω. 

Κάτι δεν έχω. Όλα λείπουν. Ίσως η φέτα. Ίσως μια ντομάτα 🍅 σαλάτα με κάπαρη. Αυτά τα έχω. Νεύρο δεν έχω να τιναχτώ να τα σερβίρω και αυτά. 

Τρώω αργά αργά. Βαρετά. Μισό κοιμισμένα. 

Τελειώνω (κάπως έτσι θάναι και το βαρετό σεξ-σκέφτηκα). Τα βάζω για πλύσιμο. Και πάω να πάρω το κρύο νερό από ψυγείο. Πετάγεται μια χρωματιστή νοστιμιά στα μάτια μου. Το βάζο μαρμελάδα φράουλας. Το πιάνω, τα μάτια μου ανοίγουν. Ανοίγω καπάκι. Βιαστικά, όπως όταν πετάω τα ρούχα μου από τη σάρκα στο ασυγκράτητο πάθος.  Πιάνω ένα κουταλάκι. Βουτάω την πρώτη μπουκιά. Δεν αρκεί. Πιάνω κουτάλι σούπας, πιο μεγάλη μπουκιά.  Δεν αρκεί. Πιάνω τις λίγες φρυγανιές και αρχίζω να τις πνίγω στη μαρμελάδα. Δαγκώνω, δαγκώνω βάζω, βάζω και άλλες κουταλιές. 

Όλη η μούρη μου γέμισε μαρμελάδα φράουλα 🍓. Η μύτη. Τα χείλια όλο κόκκινα. Τα μάγουλα, τα μαλλιά. 

Όλη η μαρμελάδα η ευτυχία της στιγμής μου.  

Τελείωσα σε μια γεμάτη ικανοποιημένη κοιλιά όλη

... τη μαρμελάδα. Χαμογέλασα. Αύριο θα κάνω γυμναστική μωρέ. Σιγά. 

Σκέφτηκα ότι δεν έβρασα και λίγα noodles να τα βάλω και αυτά μαζί με σάλτσα φράουλας. 

Πανδαισία ή γευστική αηδία. 

Γέλασα. Γέλασα πολύ, με δόντια γεμάτα σπόρια από τη φράουλα 🍓

©Στ. Θ.

Ο Ερωτικός

Παλμικό κύμα το βλέμμα 

Διαπεραστικό βέλος  στις αισθήσεις 

Μυστηριακό άρωμα... 

Αλμύρα σάρκας,  απόσταγμα κεχριμπαριού

ξύλο βρεγμένο μετά τη βροχή. 

Μια Γη το χαμόγελο 

Απαλά  ακουμπά την πεμπτουσία ενός ονειρικού τοπίου. 

© Στ. Θ.