[Αγάπη στο Χάος]

Και όταν τελειώσει το καλοκαίρι, έρχεται ενα άλλο και μετά πολλά άλλα καλοκαίρια.
Και έτσι, οι στιγμές μας γεμάτο πάθος, χαρά, έρωτα, λύπη νοσταλγία και στη σιωπή του δειλινού,
γίνονται βότσαλα.
Πολύχρωμα βότσαλα που λαμπιριζουν στο φως του ήλιου μας και στα ασημένια αγγίγματα του φεγγαριου μας

Και έτσι η ζωή μας γίνεται μια σταγόνα στο απέραντο ωκεανό του Σύμπαντος.
Μια τεράστια αγάπη στο Χάος.



©Στ. Θ. 2017

Έχω τόσα να σου πω
Αλλά η φωνή ξεψυχά.
Χάνεται η δύναμη της στο λαρύγγι
Κόμπος οι λέξεις για να σου πω
Ότι αγάπη μου και μίσος μου
Δεν είναι παρά η ζωή μου

Κάποτε ενα αγόρι με κοιτούσε
σαν  πυρωμένο φεγγάρι
Να φεύγω μακριά του
Ούτε εκείνο μπορούσε να
μου πεί
"Αγάπη μου και μίσος μου
δεν ειναι παρά η ζωή μου".

Αγάπη μου και μίσος μου
Η ζωή μου.

©Στ. Θ. 2017